W Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, jak w obecnym trudnym czasie pandemii, wielu przedsiębiorstwach, przez kilka tygodni trwały negocjacje pomiędzy Stroną Związkową, a Pracodawcą.

Mając na względzie obronę praw pracowniczych, a w szczególności miejsc pracy, 14 związków zawodowych wypracowało wspólne stanowisko i propozycje porozumienia dla pracodawcy, ograniczające wynagrodzenia pracowników.
Nie było to łatwe zadanie. W dotychczasowej historii firmy bardzo często na tym tle rodziły się konflikty i powstawały antagonizmy pomiędzy organizacjami związkowymi. Poszczególne związki reprezentowały różnorodne, niejednokrotnie wykluczające się, interesy swoich członków. Jednak w tej sytuacji wszystkie Organizacje Związkowe w tym OZ 3237 NSZZ „Solidarność” pokazały klasę i wzniosły się ponad wewnętrzne podziały. Zanikły wzajemne ataki i animozje, a Strona Związkowa nauczyła się mówić jednym, wypracowanym w toku długich dyskusji, głosem.
Bronimy się nawzajem, zdając sobie sprawę, że firma nie będzie działała dobrze, jeśli zabraknie w niej pracowników poszczególnych obszarów, bez względu na to, czy chodzi o najniżej uposażonych pracowników administracji, wsparcie techniczne, czy kontrolerów ruchu lotniczego. Przygotowana przez Stronę Społeczną propozycja porozumienia jest sprawiedliwa, bo ciężar kryzysu ekonomicznego ponoszą proporcjonalnie praktycznie wszyscy. W tym ciężkim czasie wiemy, że jest to NASZA WSPÓLNA FIRMA.

W tych okolicznościach dziwi bardzo postawa wyższego kierownictwa PAŻP, przypomnijmy pracodawcy “godnego zaufania” w
2019 roku, którego nie było stać przy wysokich zarobkach na gest, jaki wykazały zarządy firm dbające o pracowników, czyli dobrowolną obniżkę swoich wysokich uposażeń dla ochrony wynagrodzenia pracowników gorzej opłacanych.
Mało tego, ten godny zaufania pracodawca bronił, jak przysłowiowej niepodległości funduszu nagród, kosztem zwiększenia redukcji wynagrodzenia dla wszystkich pracowników. Pracodawca wyciągnął również rękę po pieniądze dla najbardziej potrzebujących, czyli po Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, chcąc ograniczyć jego środki. I jeszcze jedna okoliczność “godna” Pracodawcy Godnego Zaufania – w trakcie spotkania negocjacyjnego, pełniący obowiązki prezesa odszedł od stołu, czyli przerwał trwającą telekonferencję ze Stroną Związkową, uniemożliwiając zajęcie stanowiska przez związki w poruszanych przez siebie kwestiach. Ta okoliczność nie była odosobnionym przypadkiem w toczących się rozmowach. “Dialog” z pozycji siły, przedstawianie coraz gorszych propozycji, przedłużające się wywody Pracodawcy zabierające czas wypowiedzi strony związkowej, deprecjacja i arogancja w tonie wypowiedzi w stosunku do strony społecznej, jak również próby wywierania nacisku, były normą.

Chcielibyśmy aby wybrzmiała w naszym związkowym środowisku biała księga negocjacji w PAŻP:

• nieprawdą jest, że strona społeczna nie ustosunkowała się merytorycznie do propozycji Pracodawcy;
• nieprawdą jest, że Pracodawca nie zerwał negocjacji;
• nieprawdą jest, że Pracodawca prowadził rzetelny dialog społeczny.
• Natomiast prawdą jest, że Pracodawca szedł w liczbę propozycji, a nie jakość;
• prawdą jest, że Pracodawca nie podpisał porozumienia zaproponowanego przez Związki Zawodowe;
• prawdą jest, że Pracodawca nie chciał rozmawiać o elementach różniących nasze propozycje;
• prawdą jest, że Pracodawca postawił ultimatum – albo jego jedno porozumienie albo drugie, również jego;
• prawdą jest, że pracodawca nie potrafił powiedzieć, ile dokładnie wynosi różnica kwot oszczędności pomiędzy jego ostatnimi propozycjami.
• prawdą jest, że propozycje Pracodawcy są gorsze dla pracowników niż wspólna propozycja Związków Zawodowych;

Obawiamy się, że dotychczasowe działania Pracodawcy nie wskazują na rzeczywistą chęć wzmocnienia firmy w obliczu kryzysu, tylko prowadzą do dekompozycji struktury przedsiębiorstwa i obowiązującego w jej ramach Regulaminu Wynagrodzeń, a dla Związków przewidziana jest jedynie rola żyranta tych działań.