„ANSPs are one of a class of high reliability organisations that ‘must not fail’ as the costs associated with major failures (e.g., collisions in the air or on the ground) are immeasurably greater than the value of any lessons learned from them. In order to create a low-risk system, ANSPs need to meet the conditions of a ‘closed rational system’, typically defined as: ‘a well-buffered, well-understood technical core requiring consistency and stability for effective, failure-free operations.’ For most tasks, most of the time, in most situations, standard operating procedures (SOPs) ensure routine, calculative and consistent decision-making. What might appear to the outsider as a ‘relaxed’ working environment is in fact highly regimented.”

Zachęcamy wszystkich, tak licznych ostatnio, komentatorów działalności kontrolerów ruchu lotniczego do zapoznania się z ciekawą analizą wpływu pandemii na funkcjonowanie podmiotów zapewniających służby ruchu lotniczego. Długie, wiemy, ale może pozwoli zrozumieć, że w branży takiej jak nasza nie można stosować prostego przełożenia liczby operacji lotniczych na natężenie pracy. Próby przykładania w pełni komercyjnych mechanizmów do służb ruchu lotniczego to prosta droga do katastrofy lotniczej. Gdyby nie wypracowane na szczeblu Komisji Europejskiej rozwiązania umożliwiające przejście niemal „suchą stopą” przez pandemię, to kłopoty z brakiem przepustowości spowodowane niedoborem kontrolerów sparaliżowałyby Europę dużo poważniej niż aktualne problemy z personelem w portach lotniczych, a ich zażegnanie trwałoby znacznie dłużej. Można tylko żałować, że w Polsce nie zastosowano wspomnianych powyżej mechanizmów, przez co doszło do kryzysu z którym mieliśmy do czynienia w ostatnich miesiącach, a skutki zarządzania Agencją w latach 2020 i 2021 będziemy odczuwać przez długie lata…